8/12/07

Δημόσιο ή Ιδιωτικό;


Πρόσφατα , ένα ζευγάρι φίλων με μικρά παιδιά μου είπε ότι σκέφτονται του χρόνου να γράψουν τη μεγάλη τους κόρη (5 ετών) σε ιδιωτικό σχολείο. Με ρώτησαν να τους πω τη γνώμη μου , επειδή έχω περάσει και από την ιδιωτική εκπαίδευση.

Εν ολίγοις, αυτά που τους είπα είναι τα εξής:

1. Το δημόσιο σχολείο είναι δωρεάν , ενώ στο ιδιωτικό πληρώνεις.(βασικότατο…)
2. Το δημόσιο είναι συνήθως στη γειτονιά σου , ενώ το ιδιωτικό μπορεί να απέχει και 1 ώρα (με το σχολικό) από το σπίτι σου.
3. Στο ιδιωτικό κανείς δε μπορεί να σου εγγυηθεί ότι δε θα πληρώνεις και έξτρα χρήματα για φροντιστήρια και ιδιαίτερα στο σπίτι.
4. Τα ιδιωτικά για να προσελκύσουν γονείς-πελάτες επιβαρύνουν το πρόγραμμα με διάφορες έξτρα δραστηριότητες και μαθήματα με αποτέλεσμα να παραφορτώνεται το πρόγραμμα των μαθητών.

Από την άλλη,όμως:

1. Στα δημόσια χάνονται συχνά διδακτικές ώρες , εξαιτίας καταλήψεων ή απεργιών.
2. Τα κτήρια δεν είναι πάντα στην καλύτερη κατάσταση…
3. Κανείς εκπαιδευτικός δεν πέρασε από κάποια μορφή «αξιολόγησης» όταν διορίστηκε με αποτέλεσμα στο δημόσιο σχολείο να μπορείς να βρεις «κάθε καρυδιάς καρύδι»(οι περισσότεροι συνάδελφοι πάντως μια χαρά είναι).
Αντίθετα , στα ιδιωτικά υπάρχει συνήθως μια μικρή επιτροπή που επιλέγει
τους εκπαιδευτικούς.

Στο τέλος , τους είπα να ρωτήσουν κάποιους γείτονες για το σχολείο της γειτονιάς κι αν τους πουν καλά λόγια να το προτιμήσουν , αλλιώς να κάνουν μια περιήγηση στα πιο κοντινά ιδιωτικά και να διαλέξουν.

Εσείς τι θα προτείνατε;

7 σχόλια:

Xrysostomos είπε...

Συμφωνώ με όλα όσα λες. Η πρόταση που εν τέλει έκανες στο φιλικό ζευγάρι είναι αυτή που θα έκανα και εγώ.

Πάντως είναι όντως ένα πραγματικό δίλημμα.

Θα μου υποσχεθείς και μια απάντηση στο ίδιο ερώτημα (ιδιωτικό ή δημόσιο), από την πλευρά όμως του εκπαιδευτικού; Τί θα σύστηνες σε κάποιον που ταλαντεύεται ανάμεσα στο τρέξιμο των ιδιωτικών και τη χαλάρωση μετά τον ΑΣΕΠ...;

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Θα σου πρότεινα να δοκιμάσεις τον ΑΣΕΠ για λιγότερο άγχος! Στο ιδιωτικό πάντα έχεις το άγχος να είσαι αρεστός στο "αφεντικό" και στους γονείς - πελάτες. Αυτό το άγχος μπορεί να το περνάς άθελα σου και στους μαθητές. Αντίθετα , στο δημόσιο απαλλαγμένος απ' αυτό το πρόβλημα μπορείς να λειτουργήσεις πιο άνετα και να κάνεις τη δουλειά σου με τρόπο που πραγματικά πιστεύεις ότι είναι καλύτερος για σένα και για τους μαθητές σου. Μην ακούς αυτούς που λένε ότι στα δημόσια οι εκπ/κοι δεν κάνουν τίποτα,γιατί υπάρχουν πολλοί και αξιόλογοι. Εγώ πάντως δεν το μετάνιωσα που έφυγα από το ιδιωτικό και σκέψου ότι ήμουν και πολύ ευχαριστημένος με το "αφεντικό"!

Lina είπε...

όσον φορά την "αξιολόγηση" των δασκαλων στα ιδιωτικά, έχω πολέεεεεες αμφιβολίες για τα κριτήρια με τα οποία γίνεται.

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Lina,εννοείς ότι οι προσλήψεις γίνονται με μέσον; Στη δική μου περίπτωση δεν έγινε κάτι τέτοιο σε κανένα από τα δύο σχολεία που δούλεψα. Πέρασα από μια σειρά συνεντεύξεων κι έπειτα ειδοποιηθηκα ότι προσλαμβάνομαι. Το ίδιο ισχύει και για κάποιους συναδέλφους που γνωρίζω πολύ καλά. Αν σε κάποιες περιπτώσεις υπερισχύει το μέσον , αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Εγώ πάντως μια φορά που πήγα για συνέντευξη μέσω γνωστού , ούτε καν με ξανακάλεσαν!

Lina είπε...

όχι δεν εννοώ αυτό. Μια γνωστή μου την απέλυσαν γιατί οι γονείς κάποιων παιδιών δεν συμφωνούσαν με τη μέθοδο διδασκαλίας της για παράδειγμα.... Το να με κρίνει στη δουλειά μου κάποιος άσχετος με το επάγγελμα, και να δέχομαι και κυρώσεις γι αυτό, το θεωρώ τελέιως ηλίθιο.

όπως και το να μου λέει ο διευθυντής τι είδους παντελόνια να φοράω....

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Lina, συμφωνώ μ' αυτά που αναφέρεις. Σε μερικά ιδιωτικα (συνήθως μικρά και συνοικιακά)επικρατεί μια τέτοια νοοτροπία ,όπου ο ιδιοκτήτης "γλείφει" τους γονείς και κατηγορεί συχνά τους εκπαιδευτικούς για όλα τα στραβά! Αντίθετα,στο δευτερο ιδιωτικό που δούλεψα ο ιδιοκτήτης υποστήριζε τους εκπ/κους και δεν υποχωρούσε σε παράλογες απαιτήσεις γονιών. Ήταν ο τέλειος εργοδότης!

.liketobite είπε...

Λίγο καθυστερημένα συμμετέχω στο σχολιασμό αυτού του άρθρου αλλά τέλος πάντων μόλις "έπεσα" πάνω στο blog σου.

Πέρα από τα κριτήρια που περιγράφεις υπάρχουν κι άλλα ουσιαστικά αλλά θέλω κι εγώ να τονίσω πρώτα απ'όλα τη ποιότητα του εκεπαιδευτικού-ανθρώπου και επιπλέον τη ποιότητα του περιβάλλοντος σε σχέση με τον ανθρώπινο παράγοντα (βλέπε αλλοδαπούς). Επειδή έκανα πρόσφατα το πείραμα επιλέγοντας δημόσιο νηπιαγωγείο και έχοντα βγάλει ήδη μετά από 7 μήνες τα συμπεράσματά μου, επιλέγω τη λύση του ιδιωτικού έχοντας βεβαίως υπόψη και το όποιο κόστος αυτό συνεπάγεται. Περισσότερα στο
http://liketobite.blogspot.com/2008/03/blog-post_06.html

τη καλημέρα μου