
Αυτή την περίοδο ,λοιπόν, η Nojoud έχει επιστρέψει στο σχολείο χάρη στις δωρεές και στη στήριξη ακτιβιστών και δωρητών. Άφησε πίσω την εφιαλτική της περιπέτεια και προσπαθεί να ξαναγίνει ένα παιδί της ηλικίας της. Το ποσό που θα λαμβάνει ανέρχεται σε 1100€ ετησίως και θα καλύπτει όλα της τα έξοδα για εκπαιδευση , τροφή , ένδυση και ιατρική περίθαλψη.
Ωστόσο , η επιστροφή δεν υπήρξε μια τόσο εύκολη υπόθεση. Ένα δημόσιο σχολείο αρνήθηκε να τη δεχτεί ως μαθήτρια με τη δικαιολογία ότι το 10χρονο κορίτσι ήξερε πλέον κάποια πράγματα (σεξουαλικές σχέσεις) που αν τα έλεγε στις συμμαθήτριες της θα μπορούσε να «αναστατώσει» το μυαλό τους.
Ευτυχώς , ένα άλλο σχολείο δέχθηκε τη Nojoud και την αδελφή της χωρίς κανένα πρόβλημα. Η ίδια δήλωνε «ενθουσιασμένη και χαρούμενη» λίγο πριν από την έναρξη των μαθημάτων.
Έχοντας μαθήτριες στην ηλικία της Nojoud μόνο αηδία και θυμό μπορώ να νιώσω για τους «γονείς» και το «σύζυγο»… Κανείς δεν είναι τόσο αμόρφωτος , ώστε να μην καταλαβαίνει ότι ο γάμος ενός μικρού κοριτσιού είναι κάτι το εξαιρετικά αρρωστημένο και αφύσικο. Όσο φτωχή κι αν είναι μια οικογένεια δεν δικαιολογείται με τίποτα να παντρεύει μικρά παιδιά.
Η απορία μου είναι η εξής: οι «γονείς και ο «σύζυγος» υπέστησαν κάποιες συνέπειες ή αφέθηκαν ελευθεροι κι ανενόχλητοι να επαναλάβουν το «κατόρθωμα» τους;;;
Το άλλο θλιβερό κομμάτι της ιστορίας είναι η αντιμετώπιση της Nojoud από το πρώτο σχολείο. Δε φτάνει που το κοριτσάκι ήταν το θύμα μιας αρρωστημένης απόφασης ηλίθιων ενηλίκων, ξαναγίνεται θύμα και απορρίπτεται από το σχολείο για κάτι , για το οποίο η ίδια ουδεμία ευθύνη φέρει!!! Αίσχος!
Δυστυχώς , κάτι μου λέει ότι υπάρχουν κι άλλες Νojoud σ’ αυτόν τον κόσμο , αλλά η ιστορία τους δεν προκειται να μαθευτεί ποτέ…