Ο πρίγκιπας (!) Khaled Al-Faisal εγκαινίασε χθες το πρώτο ηλεκτρονικό σχολείο της Μέσης Ανατολής , στη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας. Είναι ένα ιδιωτικό σχολείο χωρίς βιβλία και όλες οι δραστηριότητες και τα μάθηματα θα γίνονται μέσω υπολογιστών. Επιπλέον , στο χώρο του σχολείου θα λειτουργούν και 10 εργαστήρια (επισκευής αυτοκινήτων , εσωτερικής διακόσμησης , ξυλουργικής , φωτογραφίας κ.α.). Οι υπεύθυνοι ανακοίνωσαν πως οι γονείς θα μπορούν να παρακολουθούν τις σπουδές των παιδιών τους μέσω Ιντερνετ!
Δεν είμαι φανατικός οπαδός των νέων τεχνολογιών αλλά ούτε και εχθρός τους! Πιστεύω ότι μπορούν να συμβάλλουν θετικά στη διαδικασία της μάθησης , αν χρησιμοποιηθούν σωστά. Διαβάζοντας,λοιπόν, το άρθρο αυτό , ήρθε στο μυαλό μου η πλήρης ανυπαρξία υπολογιστών στο σχολείο μου και οι καθυστερήσεις στην παράδοση των βιβλίων (για κάποιο διάστημα ήμασταν κι εμείς ένα σχολείο χωρίς βιβλία , αλλά για άλλους λόγους… ) . Σίγουρα δεν μπορούμε ν' ανταγωνιστούμε τον πλούτο της Σαουδικής Αραβίας , αλλά κάτι καλύτερο μπορεί να προσφέρει η Πολιτεία στους μαθητές μας.
Παράλληλα σκέφτηκα πως αν αυτό είναι το μέλλον του σχολείου , πιθανότατα θ’ αργήσουμε πολύ να το δούμε στα δημόσια σχολεία της Ελλάδας. Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε στην ηλεκτρονική εφημερίδα Arab News.
14 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρουσα είδηση! Καλά το πόσο πίσω είναι η ελληνική παιδεία και ο εξοπλισμός στα σχολεία είναι πραγματικά πολύ μεγάλο θέμα.. Επίσης, ένα άλλο που εμένα με στενοχωρεί ιδιαίτερα ειναι η πολύ κακή κατάσταση στις δανειστικές βιβλιοθήκες..Χρόνια πίσω.. με μεγάλες ελλείψεις..
Πράγματι , οι σχολικές βιβλιοθήκες όπου υπάρχουν είναι σε κακή κατάσταση. Κάθε φορά που επισκέπτομαι τη δική μας με πιάνει θυμός κι απογοήτευση! Ύστερα , μιλάμε για Παιδεία... Αλλά τι να περιμένει κανείς από μια χώρα που ξοδεύει τα λιγότερα για την εκπ/ση σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες ;
κάτι άσχετο..είδα για το μπλόγκ σου μέσω κάποιου άλλου.Μου έκανε εντύπωση το "δυσλεξικός"..πάντα είχα προβλήματα,αλλά σήμερα με βγάλανε και με τη "βούλα" δυσλεξική και γυρνώντας σπίτι πέτυχα την "προσφώνηση" σου και μου έκανε εντύπωση :)
να`σαι καλά..καλησπέρα
Καλησπέρα , Δηιάνειρα! Διάλεξα αυτό το όνομα για 2 λόγους. Πρώτον ,επειδή τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι πολύ με θέματα δυσλεξίας και μαθησιακών δυσκολιών και με ενδιαφέρει (αν γίνεται) να βρω τρόπους να διευκολύνω τη μάθηση των μαθητών που τις παρουσιάζουν. Δεύτερον , λίγο καιρό πριν δημιουργήσω το blog είχα "πέσει" στην αμερικάνικη ιστοσελίδα της ένωσης δυσλεξικών δασκάλων! Με είχε εντυπωσιάσει το γεγονός ότι κάποιοι δυσλεξικοί είχαν καταφέρει να γίνουν εκπαιδευτικοί, παρά το αρνητικό φορτίο που υποψιάζομαι ότι κουβαλάνε από τη σχολική τους καριέρα. Γενικά , πιστεύω ότι οι περισσότεροι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες είναι ευφυείς και αποτελούν μια πρόκληση για κάθε εκπ/κό. Προσωπικά , νομίζω ότι με βοηθάνε να κατανοήσω καλύτερα τη διαδικασία της μάθησης και είναι κρίμα να αποτυγχάνουν στο σχολείο όταν έχουν ένα τόσο καλό νοητικό δυναμικό. Αυτά τα ολίγα! Αλήθεια , εσύ από που πήρες γνωμάτευση ότι έχεις δυσλεξία;
Πλέον είμαι μεγάλη για γνωμάτευση..όλα μου τα μαθητικά χρόνια τα πέρασα σαν "τεμπέλα".. ίσως γιατί όπβς μου λένε οι γιατροί μου,δεν έχω τα τυπικά συμπτώματα,αλλά αν προσέξει κάποιος προσεκτικά μπορεί να το δει..Όλα τα παιδικά μου χρόνια,τα πέρασα ακούγονταν οτι είμαι τεμπέλα απο τους δασκάλους μου,ή οτι δεν έχω διαβάσει αρκετά..αργότερα βρήκα τρόπο διαβάσματος..Απλά έβαζα κάποιον να μου λέει το μάθημα..
αποκορύφωμα; Στην τελευταία εξεταστική πριν να πάρω πτυχίο,έβαλα τον καλό μου (γιατρός και αυτός) να μου διαβάσει 5 ή 6 φορές τον τόμο της παιδιατρικής (1750 σελίδες) και να μου το πει και με δικά του λόγια..τελικά κάτι έμαθα έτσι
Ωραία ιδέα! (Για ιδιωτικά σχολεία βέβαια...)Κάτι τέτοιο έχω ακούσει και για την Αμερική, για ένα σχολείο όπου χορηγός είναι ο Μπιλ Γκέιτς...Άντε όμως να το κάνει ο άντρας μου στην τάξη του όπου έχει τα τσιγκανάκια του προπαρασκευαστικού τμήματος, με παιδιά από 6 έως 14 ετών, όλα φύρδυν-μύγδην...Σε υποβαθμισμένη περιοχή, όπου πρωταρχικό ρόλο παίζει η επιβίωση και όχι η μόρφωση και τα παιδάκια μπαίνουν από νωρίς στα βάσανα των γονιών τους...Σήμερα θα έρθει και η σύμβουλος να παρακολουθήσει πώς γίνονται τα μαθηματικά...Ρε δε ντρεπόμαστε λέω εγώ...Σε ένα σχολείο όπου εκείνος επιλέγει εθελοντικά να τα αναλάβει, αφού οι υπόλοιποι, τα σιχαίνονται και τα αγνοούν, ή τα διώχνουν...Μόνο για τα προγράμματα ενδιαφέρονται, να παίρνουν φράγκα και να μην κάνουν τίποτα...Άντε ένα συνέδριο στο Πανεπιστήμιο, ένα τραπέζωμα μετά, και τα δικαιολογήσανε τα λεφτά (που φάγανε!)...Άσε, βρωμάει το πράγμα...
@ diianeira
Το να σου διαβάζει κάποιος άλλος το κειμενο που πρέπει να μάθεις είναι μια λύση...
@antifash
Έχεις δίκιο! Όλοι τη βιτρίνα κοιτάμε και η ουσία μας διαφεύγει. Καλή δύναμη στον άντρα σου!
Πολύ ωραία η εξήγηση που έδωσες στην diianeira.Hταν κ δικη μου απορία για το nick σου..Προσωπικα ειχα καποια μικρα προβληματα μικροτερη. Στις πρώτες ταξεις του δημοτικου. Αλλα ολα καλα. Αρκετα καλη μαθητρια, παρόλ'αυτά δηλαδή.. Μπράβο σου για την ευαισθησία όμως..λίγοι δάσκαλοι την έχουν δυστυχώς. Και μπράβο που ασχολείσαι τόσο..
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!Όσον αφορά τις δυσκολίες που είχες μικρή , έχω να σου πω πως κι εγώ παρουσιαζα κάποια απ' τα συμπτώματα που παρουσιάζουν τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες , αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχω και δυσλεξία. Πάντως, σήμερα δύο φορές με διόρθωσαν οι μαθητές μου γι' αυτά που έγραψα στον πίνακα. Την πρώτη φορά παρέλειψα ένα γράμμα και τη δεύτερη ολόκληρη συλλαβή!!
:)
είσαι πολύ τυχερός που κάθε μέρα έχεις τέτοια σχεση με παιδιά και που σου αρέσει τόσο αυτό.. :)
Αγαπητέ δυσλεξικέ δάσκαλε...
Και γω έχω πολλούς μαθητές με δυσλεξία. Φέτος, όμως, με έχει εντυπωσιάσει ο Σωτήρης, ο οποίος έχει γίνει πια ο καλύτερος μαθητής της τάξης μου. Χτυπάει κάτι 18άρια (καθαρά-αληθινά!)στα αρχαία και το μάθημα της αρχαίας τραγωδίας. Εντάξει, στη γλώσσα είναι πιο κάτω...
Μου έχει κάνει εντύπωση, όμως, πόσο αυτό το παιδί άλλαξε από την πρώτη γυμνασίου μέχρι φέτος, που είναι στην τρίτη.
Μόλις διαγνώσθηκε η δυσλεξία του... αυτός πήρε τ' απάνω του. Πάτησε γερά στα πόδια του, κατάλαβε ότι δεν έφταιγε αυτός για τα ορθογραφικά λάθη κλπ και τώρα προσπαθεί πολύ περισσότερο. (Έχει βέβαια υψηλό δείκτη νοημοσύνης κι αυτό τον βοηθάει...). Και η υπόλοιπη τάξη τον έχει παραδεχτεί και του δίνει τα ανάλογα εύσημα...
Α... ρε Διηάνειρα... Πόσο με συγκίνησαν αυτά που γράφεις...
Είμαστε πίσω ως εκπαίδευση, γλυκειά μου... γιαυτό και απορρίπτουμε υπέροχα πλάσματα με την ταμπέλα του "Τεμπέλη".
Τώρα ως προς αυτό το ..."Σχολείο χωρίς βιβλία" είμαι λίγο επιφυλακτική...
Αυτή η ιδέα για ένα σχολείο που δεν έχει βιβλία, χαρτιά, μολύβια, τετράδια ... δεν μου αρέσει τόσο. Μην παρεξηγηθώ. Λατρεύω την πρόοδο και τις νέες τεχνολογίες.
Αγαπώ πολύ το διαδίκτυο, τα προγράμματα των Η/Υ και μπορώ να ασχολούμαι ώρες με το laptop μου... Αλλά πώς να το κάνουμε;
Με το βιβλίο έχω... έρωτα!
Το πιάνεις στα χέρια σου, το μυρίζεις όταν είναι ολοκαίνουργο, βλέπεις τις εικόνες και σκιτσάρεις πάνω τους άν θέλεις, σημειώνεις στίχους, ζωγραφίζεις στα περιθώρια, γράφεις τις σκέψεις σου, υπογραμμίζεις ό,τι σου κάνει εντύπωση... Το έχεις δίπλα σου όποτε το ζητήσεις, σε όποιο δωμάτιο και αν είσαι (π.χ. ξάπλα μπροστά στο τζάκι ή στο παράθυρο...)
Δεν ξέρω... Εγώ χωρίς βιβλία νομίζω ότι θα πέθαινα. Θα ασφυκτιούσα. Είναι κουραστικό άλλωστε να κοιτάς συνέχεια στην οθόνη όταν θέλεις να απομνημονεύσεις π.χ. ένα μάθημα.
Εν κατακλείδι,
(γιατί πάλι φλυάρησα) πιστεύω ότι χρειάζονται και τα δύο για μια σωστή εκπαίδευση (υπολογιστής ΚΑΙ βιβλίο). Το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Δυσλεξικέ δάσκαλε,
να είσαι καλά.
Θα μπαίνω να βλέπω τι γράφεις.
Χάρηκα που γνώρισα το blog σου.
@ roadartist
Η αλήθεια είναι ότι μ' αρέσει που δουλεύω με παιδιά και νομίζω ότι αυτό με κινητοποιεί να κάνω κάποια πράγματα παραπάνω... Βέβαια , μη σκεφτείς ότι όλα είναι ρόδινα. Πάντα παρουσιάζονται και κάποια προβλήματα που προσωρινά μπορεί να μου χαλάσουν τη διάθεση , αλλά μετά από λιγο "ξανά προς τη δόξα τραβώ..."
Γεια σου , Φλώρα! Καλώς ήρθες! Μακάρι όλοι οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες να έχουν μια ανοδική πορεία όπως ο Σωτήρης.Η σωστή και έγκαιρη διάγνωση είναι απαραίτητη και μπορεί να βοηθήσει πολύ! Όσον αφορά τους υπολογιστές στα σχολεία θα συμφωνήσω μαζί σου. Χρειάζεται σωστή και λογική χρήση και όχι κατάχρηση. Το άρθρο το πόσταρα επειδή μου έκανε εντύπωση όχι επειδή συμφωνώ 100% μ' αυτά που αναφέρει.
Έπεσα στα χέρια ειδικών που με απροσανατόλισαν και με ξεπουπούλιασαν οικονομικά.
Έχω μια κόρη 14 ετών που έχει μαθησιακές δυσκολίες. Δεν γράφει στραβά ή ανάποδα, διαβάζει κανονικά, δεν μπορεί να μάθει/ αποστηθίσει/ συλλέξει σημαντικά στοιχεία/ συνοψίσει/ επιλέξει κυριότερά του (ο,τιδήποτε φανταστείτε) μπροστά σε μια σελίδα βιβλίου του σχολείου, κυρίως ιστορίας ή γεωγραφίας.
Λόγω της δυσκολίας της σε κάθε σχολείο επιλέγει να κάνει παρέα μόνο με προβληματικά/ παραβατικά παιδιά και μας φέρνει πάντα μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα που μας σπρώχνουν σε απελπισμένες πράξεις (αλλαγή σχολείου, αλλαγή "ειδικών" κλπ). Ότι χαρίσματα έχει φροντίζει με κάθε τρόπο να τα εξαφανίσει, προκειμένου να μη διαφέρει στην προβληματική φίλη της (φρόντισε να ξεχάσει τα πορτογαλικά της, αποπειράται να κάνει το ίδιο στα γαλλικά της, στράβωσε τα μπροστινά της δόντια για να βάλει σιδεράκια όπως η φίλη της, καθόταν με τα γόνατα να συγκλίνουν προς τα μέσα και να ενώνονται ώστε να στραβώσουν ενώ η ίδια παλιάέτρεχε με τα δυνατά πόδια της σαν δρομέας, προσπαθεί σε πάρτυ να τρώει τούρτα ενώ τη σιχαίνεται κλπ).
Έχει μεγάλη κλιση στο μπαλέτο και στο πιάνο (όπου μαθαίνει και προετοιμάζει περισσότερα από ότι της δίνεται κλπ) Μακάρι να υπήρχε ένας κόσμος που να μπορούσε να αξιοποιήσει αυτά τα ταλέντα χωρίς να χρειάζονται και οι λοιπές γνώσεις. Δυστυχώς έχω παρακολουθήσει προφορικές εξετάσεις του ΑΣΕΠ για πρόσληψη καθαριστριών από το δημόσιο και για λόγους συναγωνισμού τις ρώταγαν τι γνωρίζουν για τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Οι θεραπευτικές εισηγήσεις των ειδικών στα χέρια των οποίων έπεσα και με αφαίμαξαν ήσαν (δεν είναι όλες οι απόψεις του ίδιου ατόμου):
- Δεν έχει δυσλεξία (Λες και υπάρχει ένας διαχρονικά ισχύων ορισμός της δυσλεξίας.Και εγώ είχα δυσλεξία τα χρόνια μου και την αντιμετώπισαν με το ξύλο και τον εξευτελισμό).
- Θα ασχοληθούμε με την προσωπικότητά της μόνο. (Δεν μου απαντάνε όμως στο ερώτημά μου "Δέστε δημοσίευμα της Καθημερινής υπάρχουν ορισμένες μέθοδοι για να μαθαίνουν τα δυσλεκτικά παιδιά. Γιατί αυτές τις μεθόδους να τις ανακαλύψουμε εμείς -μαζί με τους κατάλληλους ειδικούς - όταν η κόρη μου θα είναι 26 ετών και όχι τώρα;
- Αφήστε τη να μείνει στην ίδια τάξη. Καλό θα της κάνει( Όμως εγώ έχει διαβάσει διάφορα βιβλία και άρθρα για τη δυσλεξία, και πουθενά δεν λέει ότι θεραπεύεται με το να μείνει το παιδί στην ίδια τάξη).
- Πηγαίνετε στον τάδε που είναι ειδικός στο να προετοιμάζει δυσλεκτικά παιδιά στο σχολείο και στο τέλος τους περνάει η δυσλεξία. Πήγα και πέρασα τη χρονιά με άθλιες συνθήκες. Ο ειδικός κάθε φορά απήύδηζε προσπαθώντας να της μάθει κάτι, δεν τα κατάφερνε, έλεγε ότι η κόρη μου κουράστηκε και "έχει κατεβάσει τα ρολλά" και μου έδινε μερικές σελίδες γεμάτες με κείμενο το οποίο εγώ ο μή ειδικός θα αναλάμβανα να της τα περάσω στο μυαλό -σαν να ήταν ένα φάξ - προτού κοιμηθεί το βράδυ.
- Να κάνετε οικογενειακή θεραπεία. Εσείς η κόρη σας και η γυναίκα σας. Θα είμαι εγώ και ένας άλλος συντονιστής. Γιατί ο άλλος (ο μπακαλόγατος); Γιατί έτσι γίνεται η ομαδική θεραπεία. Μπορείτε κυρία μου να μου δείξετε σε ένα από τα βιβλία της ομαδικής θεραπείας που έχετε στη βιβλιοθήκη σας να αναφέρει ότι θα υπάρχει και δεύτερος θεραπευτής; Έτσι γίνεται στην Ελλάδα. Και τι με αυτό; Και στη Βραζιλία σε ορισμένες περιοχές κάνουν βουντού. Πόσο θα κοστίσει; 140 η συνεδρία (70 αυτή και 70 ο ειδικευόμενος μπακαλόγατος). Τι λέτε κυρία μου;(Και η θεραπεύτρια καπνίζει σαν φουγάρο μπροστά στην κόρη μου χωρίς να ζητάει συγγνώμη ή άδεια, παρόλο που απαγορεύεται από το Υπουργείο Υγείας. Σκέψου να προστεθεί και ο μπακαλόγατος που να καπνίζει τσιμπούκι!)
- (στη γυναίκα μου) Να μετάσχετε σε ομαδική θεραπεία (σε ένα κατερειπωμένο σπίτι). Θα είναι γονείς παιδιών; Όχι αποκλειστικά, μπορεί μερικοί να είναι γονείς αλλά μπορεί και να μην είναι. Θα το σκεφτώ. Προτού φύγετε, παρακαλώ να με πληρώσετε. 150 Ευρώ. Θα σας ετοιμάσουμε την απόδειξη την επόμενη βδομάδα, να τη ζητήσετε από την κυρία Βάνα.
- Δεν έχει μαθησιακά προβλήματα. Είναι ιδιοφυϊα η κόρη σας. Εσείς οι γονείς έχετε πρόβλημα. Θα πρέπει να κάνετε ατομικές θεραπείες ο καθένας σας. Και η κόρη μας; Η κόρη σας δεν έχει τίποτα. 120 Ευρώ. Θα μου δώσετε απόδειξη; Όχι, δεν δίνω αποδείξεις, είμαι πανεπιστημιακός. τότε και εγώ δεν πληρώνω. Μα μου φάγατε την ώρα.. Λυπάμαι. Ωραία θα σας δώσω απόδειξη για 30 ευρώ. Τότε και εγώ θα σας πληρώσω 30 ευρώ.
Σας παρακαλώ, μπορείτε να μου δώσετε κάποια κατεύθυνση ως προς το τι να κάνω; Η κόρη μου με τόσες επισκέψεις και τέτοια παραπληροφόρηση δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει. Ακόμα και αν είμαστε φοβεροί εγκληματίες η γυναίκα μου και εγώ (φανταστείτε με να είμαι σαν τον Αυστριακό!), πάλι υπάρχει υποχρέωση των ειδικών να τη βοηθήσουν σήμερα και όχι όταν γίνει 26 ετών. Οι ειδικοι της έχουν βάλει στο μυαλό ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις μας και γι' αυτό εκείνη δεν μπορεί να μάθει τη μετάφραση των Αρχαίων.
Φυσικά (στην Ελλάδα πάντα έχουμε συμβουλές και επιχειρήματα) μπορεί να πεί κανείς «γιατί δεν πάτε σε κάποιο ειδικό κέντρο του δημοσίου για τα παιδιά που έχουν μαθησιακά προβλήματα;» Σε αυτούς τους φορείς αν δοκιμάσετε να τηλεφωνήσετε για να κλείσετε ραντεβού, θα πάρετε την απάντηση ότι έχετε σειρά προτεραιότητας για να σας δουν μετά από ένα χρόνο. Δοκιμάστε!
Αν προσφύγετε στο Συνήγορο του Πολίτη σας απαντούν ότι α) "ναι μεν η ιατρική περίθαλψη είναι συνταγματικό σας δικαίωμα, αλλά εδώ υπάρχει αντικειμενική αδυναμία, όπως δηλώνουν οι συγκεκριμένοι φορείς", β)"μπορείτε να κάνετε αγωγή αποζημίωσης κατά του δημοσίου για παραλείψεις των οργάνων του, με βάση το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα εάν θεμελιώσετε τη βλάβη που υπέστη η κόρη σας από την παράλειψη...
Η αγωγή εκδικάζεται μετά από 3 1/2 με 4 χρόνια και αν υπολογίσουμε ότι στην καλύτερη περίπτωση κερδίσετε, το δημόσιο θα κάνει έφεση και αναίρεση οπότε μπορείτε να έχετε την απόφαση που θα σας δικαιώνει τελεσίδικη μετά από 7-8 περίπου χρόνια.
Βέβαια δεν είναι εύκολο να έκτέλέσετε απόφαση κατά του δημοσίου, οπότε μπορείτε να προσφύγετε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Στρασβούργο), αλλά θα πρέπει να προσέξετε να ασκήσετε την προσφυγή εντός 6 μηνών από την έκδοση της τελεσίδικης απόφασης (μετά από αναίρεση κλπ). Η εκκρεμοδικία κρατάει περίπου 8-10 χρόνια και μάλλον θα κερδίσετε την υπόθεση με μια συμβολική αποζημίωση, εκτός αν στο μεταξύ ο αρμόδιος φορέας αποφασίσει να καλέσει την κόρη σας για εξέταση..".
Δημοσίευση σχολίου