20/4/08

Επιβιώνοντας στο Μπαγκλαντές


Με αφορμή την προηγούμενη μου ανάρτηση , έψαξα να βρώ περισσότερες πληροφορίες για τα παιδιά που εγκαταλείπουν ή δεν ξεκινάνε ποτέ το σχολείο. Ψάχνοντας , λοιπόν, έπεσα πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που μιλούσε για τα παιδιά του Μπαγκλαντές.

Το παρουσιάζω αμέσως:


Εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο εγκαταλείπουν το σχολείο για να στηρίξουν οικονομικά τις οικογένειες τους. Υπολογίζεται πως 218 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 5-17 εργάζονται στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Μία απ’ αυτές τις χώρες είναι και το Μπαγκλαντές. Ο αριθμός των παιδιών που εργάζονται παράνομα σ΄αυτή τη χώρα της Ασίας ανέρχεται στα 5 εκατομμύρια! Παιδια ηλικίας 8 ετών και ανω εργάζονται σε εργοστάσια , επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή.

Ο Ujjal Muttin είναι ένα αγόρι 10 χρονών. Σταμάτησε το σχολείο κι άρχισε να δουλεύει σ’ ένα εργοστάσιο γυαλιού. Εργάζεται 16 ώρες την ημέρα , 6 μέρες την εβδομάδα. Για όλες αυτές τις ώρες κερδίζει λίγο παραπάνω από 1$ την ημέρα.
Η μητέρα του αναφέρει πως τον έστειλε στο εργοστάσιο γιατί δεν είχαν άλλη επιλογή. Ο μισθός του άντρα της φτάνει μόνο για το ενοίκιο και το ρύζι. Αισθάνεται άσχημα που δεν μπορεί να τον στείλει σχολείο αλλά είναι θέμα επιβίωσης.

Ο Ujjal λέει ότι αισθάνεται χαρούμενος που βοηθάει την οικογένεια του αλλά του λείπει το σχολείο.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι στο Μπαγκλαντές οι γονείς πρέπει να πληρώνουν για την εκπαίδευση των αγοριών μετά την ηλικία των 10 ετών. Αντίθετα , η εκπαίδευση των κοριτσιών είναι δωρεάν για όλες τις ηλικίες.

Αυτό , όμως , δε φαίνεται να εμποδίζει τους γονείς να στείλουν τις κόρες τους στη δουλειά. Κορίτσια ηλικίας 10 ετών δουλεύουν σε ένα εργοστάσιο για 12 ώρες την ημέρα , 6 μέρες την εβδομάδα για μόλις 70 σεντς! Λένε ότι είναι χαρούμενα και θεωρούν τον εαυτό τους τυχερό!

Η χώρα δέχεται διεθνείς πιέσεις για να σταματήσει το πρόβλημα της παιδικής εργασίας. Ωστόσο , πολλοί απ ‘ αυτούς που κατηγορούν την κυβέρνηση ξεχνούν ότι η παιδική εργασία εξασφαλίζει την επιβίωση σε πολλές οικογένειες…

Ο Basudeb Maitra Basu εκπρόσωπος μιας μη κυβερνητικής Οργάνωσης για τα παιδιά δήλωσε ότι: «κανείς γονιός δε θέλει να στείλει τα παιδιά του να δουλέψουν ειδικά σε επικίνδυνες συνθήκες. Τα στέλνουν στα εργοστάσια για να σώσουν τις οικογένειες τους».

Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ , ενώ το σχετικό βίντεο μπορείτε να το παρακολουθήσετε εδώ.

7 σχόλια:

Artanis είπε...

Τα ίδια χάλια παντού...Παιδική εργασία και εκμετάλλευση...

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Artanis , απ' ότι βλέπεις η εκμετάλλευση δεν έχει όρια! 16 ώρες δουλειά ημερησίως για ένα παιδί;;;; Δε θέλω να σκέφτομαι ποια θα είναι η μελλοντική τους εξέλιξη...
Κι αν σκεφτείς και τα χρήματα που πετιούνται για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς , σε πιάνει απογοήτευση!

Xrysostomos είπε...

Χωρίς να θέλω να μειώσω τη σημασία της εκμετάλλευσης των παιδιών στις τρίτες χώρες, ένας μικρός πααλληλισμός με το πρόγραμμα του μικρού Γιαννάκη, 13 χρονών, που είναι γείτονάς μου:

8 με 2: σχολείο ("και μη χαζεύεις όταν μιλάω, Γιαννάκη")
5-7 Αγγλικά
7-9 φοντιστήριο
9-11 διάβασμα

Τα Σαββατοκύριακα επανάληψη...

Με άλλα λόγια 6+2+2+2= 12 ώρες δουλειά ημερησίως... Σαν να λέμε πλήρες 12ωρο χωρίς αποδοχές.

Ότι λείπει από τον μπαγκλαντεσιανό, λείπει κι απ τον έλληνα.

Και το λένε παιχνίδι

Xrysostomos είπε...

Ετοιμάζω δημοσίευση για το παιχνίδι και το "κυνήγι του χαμένου χρόνου". Μέχρι τότε, κάποιες σχετικές απόψεις φαίνονται και εδώ

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Χρυσόστομε , δε θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου. Συμφωνώ απόλυτα. Εμείς εδώ έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο κι έχουμε καταντήσει την εκπαίδευση "καταναγκαστικό έργο"!!! Λίγη ισορροπία δεν μπορεί να υπάρξει;;;;

Το παιχνίδι πρέπει να μπει και στην εκπαίδευση! Νομίζω πως και οι νεα μου δημοσίευση(εντελώς τυχαία)έχει σχέση μ' αυτά που αναφέρεις!

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Χρυσόστομε,νομίζω οτι υπάρχει πρόβλημα με το link που παραθέτεις. Το πατάω και με βγάζει στον πανόπτη μου!!!

Xrysostomos είπε...

Εχεις δίκιο. Δοκίμασε εδώ