Oscar ατάκας

Καθώς η σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της , ήρθε η στιγμή να ανακοινώσω τα βραβεία καλύτερης ατάκας!

Με πολύ καλή διάθεση και αμεροληψία καταλήγω στις επόμενες δύο που -αν κι έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που τις πρωτάκουσα- με κάνουν ακόμα να χαμογελώ!

Περιττό να σας πω ότι τη στιγμή που ακούστηκαν αυτές οι ατάκες γελάσαμε όλοι αυθόρμητα , ακόμα και τα παιδιά που τις εκστόμισαν!

And the winners are:

Oscar 1
Ο δάσκαλος (moi) ,έπειτα από μία εβδομάδα διδασκαλίας κι ενασχόλησης με την ελιά και αφού χρησιμοποίησε κάθε τρόπο διδασκαλίας που μπορούσε να σκεφτεί, προσπαθεί να ελέγξει τι κατάλαβαν και τι θυμούνται οι μαθητές σχετικά με τα ελαιόδεντρα. Μέχρι εδώ όλα καλά!

Έρχεται όμως η στιγμή της επόμενης (ατυχούς) ερώτησης:

Δάσκαλος:

- Λοιπόν , παιδιά , θυμάστε τι σημαίνει «μπολιάζουμε τις ελιές» ;

Παιδιά:

- Βάζουμε τις ελιές στο μπολ;;;;


Oscar 2
Γράφω στον πίνακα μερικά παραδείγματα για ένα γραμματικό φαινόμενο που είχαμε συναντήσει στο μάθημα της Γλώσσας. Επειδή ,όμως, την ώρα που έγραφα εξηγούσα και κάποια πράγματα έκανα κάποια λαθάκια (χμμμ…). Οι μαθητές (τσακάλια!) τα παρατηρούν και με διορθώνουν.

Προσπαθώντας να δικαιολογήσω την απροσεξία μου τους λέω ότι έχουν δίκιο και ότι έκανα τα λάθη επειδή έγραφα και μίλαγα ταυτόχρονα κτλ. Τα παιδιά βρήκαν αρκετά πειστικό το επιχείρημα και θεώρησα ότι το ζήτημα θα έληγε εκεί. Γελάστηκα!

Μια μικρή πετάγεται και με απόλυτη φυσικότητα λέει το εξής τρομερό:

- Ε ,κύριε, περνάνε και τα χρόνια…!!!
(εμμέσως πλην σαφώς με αποκάλεσε πουρό ή μου φάνηκε;;;;; Και να σκεφτείτε ότι είμαι νεότερος κι από τον Sakis…)

Δεν ξέρω αν εσάς σας φάνηκαν αστείες , αλλά εμείς γελάσαμε πολύ!
Άντε και του χρόνου!!!