3/7/08

Μπαμπάδες και λίγο Pink Martini


Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008 – Η τελευταία μέρα των μαθημάτων

Στην άδεια -από μαθητές- αίθουσα , ο δάσκαλος τακτοποιεί την έδρα και περιμένει τους γονείς να ΄ρθουν να συζητήσουν και να παραλάβουν τους ελέγχους και τα απολυτήρια των παιδιών.

Για μισό λεπτό!!! Ποιους γονείς; Μήπως θα ήταν πιο σωστό να γράψω ότι «περιμένει τις μαμάδες» ;

Από τους 20 μαθητές της τάξης μόνο σε μια περίπτωση ήρθε μπαμπάς να πάρει τους βαθμούς και να ρωτήσει για το παιδί του. Οι υπόλοιποι (όσοι ήρθαν) ήταν γυναίκες!!!

«Ε,και πού είναι το περίεργο;» θα ρωτήσουν μερικοί…

Σίγουρα , δεν είναι καθόλου περίεργο. Αντίθετα ,αυτός είναι ο κανόνας…
Ό,τι έχει να κάνει με το σχολείο και τα παιδιά είναι σχεδόν πάντα (ευτυχώς ή δυστυχώς) δουλειά των μαμάδων. Ακόμα και το επάγγελμα του εκπαιδευτικού θεωρείται περισσότερο «γυναικείο» παρά «αντρικό»!!! (έλεος...)

Εγώ απλά αναρωτιέμαι : «Αυτές οι γυναίκες μόνες τους τα έκαναν τα παιδιά;;;»


«Πού να βρίσκονται άραγε οι μπαμπάδες;;;»

Μπορεί κάποιος να μου πει ότι οι άντρες δουλεύουν περισσότερες ώρες και γι’ αυτό δεν προλαβαίνουν. Ωστόσο,και οι περισσότερες μαμάδες που ξέρω είναι εργαζόμενες. Πώς τα κατάφεραν ,λοιπόν, και ήρθαν;;;


Εξάλλου , τα ίδια ποσοστά αντρικής συμμετοχής έχω παρατηρήσει και όταν οι συναντήσεις γίνονται απόγευμα…

Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις αποτέλεσε ένα βιβλίο που διαβάζω αυτή την περίοδο και έχει τίτλο «Η συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών». Ο συγγραφέας ονομάζεται John Gottman.

Μεταξύ άλλων , στο βιβλίο αυτό υπάρχει και ένα κεφάλαιο που μιλάει για τον κρίσιμο ρόλο του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών.

Χωρίς καθυστέρηση ,αντιγράφω ορισμένα αποσπάσματα για να σχηματίσετε άποψη:

«Σήμερα παρουσιάζονται όλο και περισσότερες επιστημονικές ενδείξεις ότι οι πατέρες που ενδιαφέρονται και μετέχουν ενεργά στη ζωή των παιδιών τους – ιδίως εκείνοι που είναι συναισθηματικά διαθέσιμοι για τα παιδιά τους- ωφελούν με τρόπο μοναδικό την ψυχική και σωματική τους υγεία. Ένας πατέρας μπορεί να επηρεάσει τα παιδιά έτσι όπως δεν μπορεί μια μητέρα , ειδικά σε κάποιους τομείς όπως είναι οι σχέσεις με τους συνομηλίκους και οι επιδόσεις στο σχολείο

«Η ζωή των παιδιών βελτιώνεται από ένα πατέρα που είναι συναισθηματικά παρών , αξιόπιστος και ικανός να προσφέρει στα παιδιά του ανακούφιση σε περιόδους αναστάτωσης.»

«Στις έρευνες μας τα παιδιά που τα πηγαίνουν καλύτερα στις σχέσεις με τους συνομηλίκους τους και στις σχολικές τους επιδόσεις ήταν εκείνα των οποίων οι πατέρες αναγνώριζαν τα συναισθήματα τους και επικροτούσαν τα επιτεύγματά τους.»

Τα συμπεράσματα (όπως πάντα) δικά σας!


Πολλές πληροφορίες για το ρόλο του πατέρα μπορείτε να βρείτε και στο Medlook.

Κι επειδή έχουμε καλοκαιράκι και η διάθεση μας είθισται να είναι πιο ανάλαφρη κλείνω την ανάρτηση μ’ ένα υπέροχο τραγούδι (tempo perdido) από τους Pink Martini , τους οποίους σύντομα θα απολαύσουμε και στο Λυκαβηττό. (αν δεν τον ξανακλείσουν…)

(Guest star η Τζίλντα!!!)



23 σχόλια:

musicbug είπε...

"Temp perdido"...teleio kommati apo ena poly kalo group, distixws de tha mporw na tous dw live, an pas perimenw review:-)
Oson afora to thema tou post, einai aparadekto pleon en etei 2008 na yparxoun antrikes kai gynekeies douleies, drastiriotites, eythynes klp, kai meta lene oti oi gynekes toxoun parei epanw tous, oti exoun allaksei ligo oi roloi klp, mipos ftaine ligo?

Γιάννης Μιχαηλίδης είπε...

Αυτό πάντως που περιγράφεις δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνει. Ίσως και να μας βολεύει σε τελική ανάλυση ή ακόμα και να είναι απλώς ένα κατάλοιπο φαλλοκρατικών στερεότυπων.

Αννα είπε...

Και εδω τα ιδια..
Αντε στα 5 χρονια που δουλευω απο τα 100 περιπου παιδια που ειχα σαν μαθητες να ειδα 5 μπαμπαδες...
Πολυ με στεναχωρει αυτο αλλα δεν μπορω να κανω κατι βεβαια...

Artanis είπε...

Μάλλον είμαστε εξαίρεση, αν και για να είμαι ειλικρινής, εγώ πηγαίνω στο δάσκαλο...

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Music bug , θα πάω και θα σου πω!
Μπορεί να βρισκόμαστε στο 2008 αλλά τα στερεότυπα που αφορούν τα φύλα υπάρχουν εδώ και πολλούς αιώνες, οπότε δεν είναι ευκολο να αλλάξουν από τη μια μέρα στην άλλη... Χρειάζεται χρόνος!

Οδυσσέα , νομίζω ότι είναι και τα 2που αναφέρεις , αν και δεν είμαι πατέρας για να ξέρω σίγουρα.

Anna , ίσως και το σχολείο θα έπρεπε να μη διαιωνίζει τα κοινωνικά στερεότυπα που υπάρχουν για τα φύλα , αλλά και πάλι αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό...

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Artanis , γράφαμε ταυτόχρονα! Έσείς δεν πιάνεστε ,γιατί ο άντρας σου είναι δάσκαλος οπότε είναι λογικό να είναι πιο ευαισθητοποιημένος σε τέτοια θέματα. Το θέμα δεν είναι μόνο ποιος πάει στο σχολείο , αλλά αν ασχολούνται γενικότερα. Πάντως , έχω την εντύπωση ότι οι νεότεροι ασχολούνται περισσότερο από τη γενιά του δικού μου πατέρα...

Αννα είπε...

Περνα μια βολτα αν θες να δεις την μικρη βιβλιοθηκη στο σχολειο της Δανίας..
Επιτελους σημερα πηρα τις φωτογραφιες σημερα και θα αρχισω τις παρουσιασεις σιγα σιγα

Ανώνυμος είπε...

Το βιβλίο του Gottman είναι εξαιρετικό.Το έχω φτασει ως τη μέση , αλλά μου έδωσες το έναυσμα να κάτσω να το διαβάσω επιτέλους, δυσλεξικέ.Ίσως να το πάρω μαζί μου
στις διακοπές , παρόλο που στο θέρος προτιμώ λογοτεχνία κυρίως.
...Με τους μπαμπάδες παντού τα ίδια. Ούτε καν μια φορά το χρόνο ,που δικαιούνται γονική άδεια απ' τη δουλειά τους, δεν παίρνουν οι περισσότεροι.
Έβλεπα τον αδερφό μου:Χωρισμένος κι είχε την επιμέλεια των παιδιών.Όταν επρόκειτο για ενημέρωση από τη δασκάλα έστελνε εμένα ."Γιατί είσαι γυναίκα και ξέρεις απ' αυτά", έλεγε...
Αν ήξεραν μόνο οι πατεράδες , πόσα χάνουν..
(good job, teacher. Go on)
Καληνύχτα

apos είπε...

αχ αχ, Δάσκαλε... Αλλάξανε τα πράγματα. Οι γυναίκες γεννούν μόνες τους πλέον. Μέχρι και άνδρας έμεινε έγκυος και γέννησε (έστω και τρανσέξουαλ).
Φαντάζεσαι σε λίγα χρόνια να σου έρθει ο μπαμπάς και να επιμένει ότι είναι η μαμά του παιδιού; Ποιος μας γλιτώνει μετά από τους αφορισμούς και τους πύρινους λόγους!
Πάντως, όταν εγώ πήγαινα σχολείο, πατήρ είχε την τιμήν και την περιέργειαν να έρχεται για τους βαθμούς. Τι κερδίζω;

Μαρια Νικολαου είπε...

Θες να σου κανω τη διαφορά???
Οταν τα παιδια ειναι στο Δημοτικό ετσι ειναι τα πραγματα..
Μολις πανε Γυμνάσιο ή Λυκειο εκει αντιστρεφονται οι όροι..
Κατι ξερω και γω που τα εχω περασει..
Don't worry be happy! :)

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

@Πέμπτη εποχή
"Είσαι γυναίκα και ξέρεις..." Προφανώς , οι γυναίκες έχουν κάποια γονίδια που τους λένε τι να ρωτήσουν στο σχολείο! :) Τα στερεότυπα έχουν παίξει κι εδώ το ρόλο τους. (thanx!)

@apos
Μama mia! Λες να 'χω μαθητή το παιδί του/της τρανσέξουαλ;;;
Μα εσύ ,apos, κέρδισες το σημαντικότερο , το πατρικό ενδιαφέρον! Θες κι άλλο;;;;

@Μαρία
Αλήθεια , αντιστρέφονται οι όροι; Δεν το ήξερα! Και γιατί αλλάζουν τότε τα πράγματα; Τι λένε οι συνάδελφοι της δευτεροβάθμιας επ' αυτού;;; I don't worry and i'm happy!!! :)

Μαρια Νικολαου είπε...

Aκριβως οτι και σεις τωρα.
Αν και στο Γυμνασιο να σου πω την αληθεια δεν πολυασχολουνται "που ειναι η μαμα" κλπ..
Ειναι πιο "ψυχρά" τα πράγματα οσο μεγαλώνουν τα παιδιά..
Παντως ισχυει αυτο που σου λεω.Τουλαχιστον εγω το εζησα 5 χρονια και συνεχιζω...
Δεν βαριεσαι..
Μην δινουμε πολυ σημασια..
Το βασικο ειναι να πηγαινουν οι γονεις να ρωτουν ειτε ο ενας ειτε ο αλλος.
Ξερεις τι ειπε ο καθηγητης στον αντρα μου για το γιο μου φετος? ( Ο γιος μου τελειωσε την Πρωτη Λυκειου ), " ειναι σπουδαιο και καλο παιδί και το βασικο! Ερχεται με τα βιβλια και τα τετράδιά του!!!!!!
Το καταλαβες αυτο??? Κι οταν ρωτησε ο αντρας μου πως θα ταν δυνατο να μην ερχοταν με τα τετραδια κλπ, του ειπε "κύριέ μου ξερετε τι βλεπουμε εμεις? Ουτε στυλό δεν φερνουν οι περισσοτεροι!!!
Εκει καταντήσαμε...
Γι αυτο σου λεω.. ας πηγαινουν να ρωτουν ή να παιρνουν τους βαθμους κι ας ειναι μονο η μαμα ή μονο ο μπαμπας...
Εχω άδικο???

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Καθόλου άδικο! Τι θέμα είναι να ασχολούνται και οι 2 γονείς , όχι μόνο οι μαμάδες. Αυτό με τους ελέγχους το ανέφερα ενδεικτικά για να δείξω ότι μόνο οι μαμάδες!

Ωστε ο γιος σου πάει με όλα τα βιβλία και τα τετράδια;;; Ανησυχητικόν... :)

Μαρια Νικολαου είπε...

χαχαχα πως τα καταφερνεις και με κανεις και γελαω καθε φορα !
Και να ξερες ποση αναγκη το εχω..
Να σαι καλα
Να χεις ενα ομορφο βραδυ. :):)

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχω και μεγάλη άποψη επί του θέματος αλλά η έρευνα αυτή κάτι λέει. Και για να υπάρχει έρευνα σημαίνει πως το πρόβλημα είναι χειροπιαστό. Πάντα έτσι δεν ήταν όμως; Και εμένα η μητέρα μου ήταν αυτή που ερχόταν να εξετάση την πρόοδό μου. Μήπως όμως και οι μανάδες επιδιώκουν μία τέτοια επίβλεψη; Μήπως είναι δύσκολο για τις μανάδες να αποχωριστούν αυτόν τον ρόλο;

Έβαλες ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα.Θενκς...

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Μαρία , ευχαριστώ! Χαιρομαι , αν αυτά που γράφω σε κάνουν να γελάς!

island , ο συγγραφέας προσπαθεί να μας πει ότι τα παιδιά ωφελούνται περισσότερο όταν ασχολουνται και οι 2 γονείς μαζί τους όχι μόνο ο ένας!
Οι μαμάδες έτσι έχουν μάθει και έτσι πράττουν. Το ίδιο και οι μπαμπάδες. Οι περισσότεροι αναπαράγουμε αυτά που μάθαμε από την οικογένεια μας , χωρίς να κάτσουμε να τα πολυσκεφτούμε! Τα θεωρούμε δεδομένα και δύσκολα τα αμφισβητούμε...
Oi Pink Martini είναι εκπληκτικοί. Ανυπομονώ να πάω στη συναυλία τους!

Artanis είπε...

Μπα, εγώ νομίζω οτι η κατάσταση διαιωνίζεται γενικώς...Τα ίδια εξακολουθούν να συμβαίνουν, το βλέπω παντού έξω...
Να περνάς καλά, φιλιά...

Μαρια Νικολαου είπε...

ΤΑ ΧΑΪΚΟΥ ΕΤΟΙΜΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ :)

PaNoS είπε...

Και θα περάσουν χρόνια μέχρι να αλλάξουν τα στερεότυπα σε πολλά θέματα!!! Εύχομαι να δείς την ημέρα που θα δίνεις τους βαθμούς, 40 γονείς , απο τα 20 παιδιά που θα έχει η τάξη σου!!

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Αρτανις, ποτέ δεν ξέρεις...

Μαρία, μήνυμα ελήφθη!

pano , αυτό είναι αλήθεια. Τα στερεότυπα είναι βαθιά ριζωμένα...
Ωραία η ευχή σου αλλά δν ξέρω αν θα χωράνε όλοι τους μέσα στην τάξη... :)

astropeleki είπε...

Όλοι οι καλοί χωράνε σε μια τάξη καλέ μου δάσκαλε!
Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να κινητοποιούμαστε περισδσότερο μπας και αλλάξει αυτή η κατάσταση; Πρωτοβουλίες χρειάζονται και το νερό μπαίνει στο αυλάκι ;)

Αννα είπε...

Επαιξα σημερα στο παιχνιδακι που με καλεσες;Που να στειλω τα 10 ευρω;Αντε εκπυωσεις ερχονται , κόψε κάτι!!!

ο δυσλεξικός δάσκαλος είπε...

Αστροπελέκι , μια λύση για αυτά τα θέματα θα ήταν οι "σχολές γονέων" , αλλά και πάλι έχω την εντύπωση ότι μόνο οι μαμάδες θα πήγαιναν...

Άννα , επειδή είσαι εσύ , σου τα χαρίζω τα 10ευρώ(τι χουβαρντάς!).